Lima, Huaraz & Huanchaco

Zodra ik weer wat beter ter been was zijn Jan en ik samen naar Lima vertrokken. We hadden netjes op tijd een vlucht geboekt en waren op tijd op het vliegveld. Dit mocht helaas niet baten, want daar bleek dat we een vliegticket hadden gekocht dat alleen voor Peruanen geldig was. Onze reservering was dus geannuleerd. Hier begon de ellende, want betaalbare vliegtickets waren er niet. We moesten dus de bus pakken, die er 25 uur over zou doen om in Lima te komen. En niet zomaar 25 uur... Vrijwel de gehele rit reden we kriskras door de bergen, dus een erg comfortabele rit was het ook niet.

Maar eenmaal in Lima aangekomen zijn we gelijk naar het mooiste stukje van Lima. gegaan: het strand. Verder moet ik zeggen dat Lima een gigantische, chaotische en redelijk vieze stad is. Leuk voor 2 dagen, maar geen bijzonder mooie plek om heen te gaan.

Vandaar dat we ook redelijk snel vertrokken naar Huaraz, een klein stadje ten noorden van Lima dat midden in de bergen ligt. De omgeving was hier prachtig. Omdat mijn voet letterlijk en figuurlijk stappen in de goeie richting had gemaakt hebben we de eerste dag in Huaraz een ruim 6 uur lange hike door het nationale park dat daar in de buurt ligt gedaan. Hier was het prachtig, met de hoogste bergen die ik ooit heb gezien. De hoogste berg van het Andesgebergte ligt ook in dit park. Na uren lang de bergen omhoog te zijn gelopen kwamen we uiteindelijk bij Laguna 69, een gletsjermeer dat blauwer dan blauw was. Je zag het gesmolten ijs direct van de bergtop het meer in stromen. Behoorlijk koud dus. Toch konden die twee gekke Hollanders het niet laten om een klein duikje te nemen in dit adembenemende meer. Hebben we dat ook weer gedaan. Tijdens de terugweg met de bus richting Huaraz begon het ineens nog keihard te regenen en te onweren midden in de bergen, terwijl we over supersmalle zandpaadjes reden. Dat was ook wel erg indrukwekkend, als is het natuurlijk ook wel een beetje eng.

De tweede dag in Huaraz hebben we een festival bezocht. Het was enorm klein (maximaal 40 mensen), maar daardoor juist enorm vet. Aan het einde van de dag had je iedereen op het festival wel een keer gesproken. Ook het terrein was megaklein, maar super mooi. Het bestond uit een heuveltje, waar een open hutje op stond, en een grasveldje aan de onderkant van de heuvel. Dat grasveld was kleiner dan een half voetbalveld en werd afgebakend door de heuvel aan de ene kant en een riviertje aan de andere kant. Zoiets zou je in Nederland nooit tegenkomen.

Na een dagje uitbrakken van het festival zijn we op onze laatste dag in Huaraz nog gaan mountainbiken. Hier hebben we er een goeie bikkelsessie ingegooid en hebben we een bijna 3 uur lange afdaling gemaakt door de wildernis. Het was erg vet om te doen. Het enige nadeel was dat we door wel minstens 40 zwerfhonden zijn belaagd, die achter ons aan kwamen rennen en agressief aan het blaffen waren. Dus het was ook wel fijn toen we weer heelhuids beneden kwamen.

Op dit moment zitten we in Huanchaco, een klein surfdorpje aan de zee. Het ligt vlak naast Trujillo, de derde stad van Peru. Gisteren hebben we al een goeie dag gesurfd (geprobeerd althans), maar vandaag waren de golven niet top. Maar we gaan proberen in de komende dagen wat langer op een surfplank te blijven staan. Vanavond gaan we wellicht even Trujillo in voor een drankje en morgen hebben we een afspraak met een Peruaan om te gaan vissen. Ik heb dus al zo'n vermoeden wat er morgenavond op het menu staat.